Η Εργατική Πρωτομαγιά, όπως περιγράφεται στο κείμενο, είναι μια ημέρα μνήμης και διεκδίκησης για τα εργατικά δικαιώματα και τις συνθήκες εργασίας. Ξεκινώντας από την εξέγερση των εργατών του Σικάγο το 1886, η μέρα αυτή έχει καταστεί παγκόσμια συμβολική για την προώθηση του αγώνα για καλύτερους όρους εργασίας, αμοιβών, κοινωνική ασφάλιση και ανθρώπινες συνθήκες. Στην Ελλάδα, αυτή η ημέρα και οι κινητοποιήσεις γύρω από αυτήν συνδέονται με το ελληνικό εργατικό κίνημα που εξελίχθηκε μέσα από μεγάλους αγώνες και πολλές θυσίες.
Η αναφορά στο εργατικό κίνημα της Θεσσαλονίκης και στις πρώτες απεργιακές κινητοποιήσεις, όπως η απεργία του Λαυρίου το 1896 και οι μεγάλες απεργίες του μεσοπολέμου, δείχνει την ένταση και τη σημασία του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Ειδικά η δημιουργία της «Φεντερασιόν» και οι πρώτες κινητοποιήσεις στην πόλη είχαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του σύγχρονου ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Ο Μάης του ’36 αποτελεί αναμφίβολα ορόσημο για το εργατικό κίνημα της χώρας, με τη μεγάλη απεργία στη Θεσσαλονίκη που κατέληξε σε σφοδρές συγκρούσεις και καταστολή. Ο αγώνας για τα εργασιακά δικαιώματα συνεχίστηκε με σκληρές συνθήκες, καθώς οι εργατικές κινητοποιήσεις αντιμετωπίστηκαν με καταστολή και βία, και η κατάσταση αυτή οδήγησε στην επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά.
Η πορεία του ελληνικού εργατικού κινήματος και η Εργατική Πρωτομαγιά είναι αλληλένδετες με τις αγωνιστικές διεκδικήσεις για την κοινωνική δικαιοσύνη και την προάσπιση των εργατικών δικαιωμάτων.
