Ο Γιανίκ Σίνερ σήκωσε στο Ριάντ μια ρακέτα από 24 καράτια και μια επιταγή 5,18 εκατ. ευρώ ως νικητής του Six Kings Slam.
Κάθε ένας από τους έξι εκλεκτούς είχε κασέ περί 1,30 εκατ. ευρώ μόνο για την παρουσία, με τη συνολική μπάνκα να φτάνει τα 11,66 εκατ. ευρώ. Δεν ήταν απλώς επίδειξη δύναμης. Ήταν teaser για το τι έρχεται: από το 2028, η Σαουδική Αραβία θα φιλοξενεί το δέκατο Masters 1000, ένα μονοεβδομαδιαίο τουρνουά με ταμπλό 56 παικτών, το πρώτο expansion της κατηγορίας από το 1990. Δεν θα είναι υποχρεωτικό, αλλά θα είναι… ακαταμάχητο.
Το «ματς» του ημερολογίου
Η ATP δεν κρύβει ότι κοιτάει τον Φεβρουάριο – αμέσως μετά το Australian Open – ώστε να στηθεί ένα παράλληλο «δίπολο» περιοδειών: Μέση Ανατολή vs. Νότια Αμερική. Η κίνηση λύνει (μερικώς) τη σύγκρουση με την αυστραλιανή προετοιμασία, αλλά φουντώνει τον ανταγωνισμό με Ρίο, Μπουένος Άιρες και τα ευρωπαϊκά indoor. Για τους παίκτες, που ήδη διαμαρτύρονται για «δολοφονικό» πρόγραμμα, πρόκειται για ακόμα ένα τούβλο στο τείχος της κόπωσης. Η ATP υπόσχεται εξορθολογισμό, όμως το placement του νέου Masters θα ανακοινωθεί του χρόνου. Μέχρι τότε, όλοι κάνουν χώρο.
Τα ποσά που ρίχνουν
Στο καθαρό χρήμα, η σύγκριση είναι σκληρή. Το ελάχιστο prize pool ενός Masters τύπου Παρισιού είναι 6,13 εκατ. ευρώ. Δεν ξέρουμε ακόμα το πορτοφόλι της σαουδαραβικής έκδοσης, αλλά το baseline είναι εκεί και ανεβαίνει εύκολα. Την ίδια ώρα, τα WTA Finals στη Ριάντ μοίρασαν ρεκόρ: η πρωταθλήτρια Ελενα Ριμπάκινα έφτασε τα 4,53 εκατ. ευρώ ως αήττητη, ενώ η συνολική μπάνκα του 2024 είχε οριστεί στα 13,18 εκατ. ευρώ και αυξήθηκε περαιτέρω. Με δυο λόγια, το τένις δεν απλώς «πληρώνεται» στη Σαουδική Αραβία. Υπερπληρώνεται.
Από το ranking μέχρι την «πρόνοια»
Το Δημόσιο Επενδυτικό Ταμείο (PIF) δεν αρκείται στο να στήσει μια σκηνή. Δίνει το όνομά του και στα ranking: PIF ATP Rankings και PIF WTA Rankings, γίνεται global partner σε Indian Wells, Μαϊάμι, Μαδρίτη, και ανοίγει δρόμο για τεχνολογίες τύπου «Tennis IQ». Παράλληλα, χρηματοδοτεί πρόγραμμα μητρότητας στη WTA με πληρωμένη άδεια έως 12 μήνες και επιδότηση θεραπείας γονιμότητας. Αυτά δεν είναι λεπτομέρειες ESG. Είναι αφήγηση ισχύος, που «ξεπλένει» αιχμηρές κριτικές για τα ανθρώπινα δικαιώματα με θεσμική παρουσία στο ίδιο το core προϊόν του τένις.
Πρεσβευτές και σύμβολα
Ο Ράφα Ναδάλ έγινε πρεσβευτής της Σαουδαραβικής Ομοσπονδίας, ο Ματέο Μπερετίνι αντίστοιχα του PIF. Το μήνυμα είναι προφανές: αν θες να αλλάξεις το σπορ, αγόρασε πρώτα τα πρόσωπα του. Από την ακαδημία που σχεδιάζεται στο Βασίλειο μέχρι τα exhibition με «χρυσές» ρακέτες, η στόχευση είναι διπλή: διεθνής λάμψη και εγχώριο grassroots.
Η Τζέντα πήρε τα Next Gen Finals το 2023 με ορίζοντα πενταετίας, αλλά ο διαγωνισμός για νέο host άνοιξε νωρίτερα. Κίνηση που δείχνει ότι οι Σαουδάραβες δεν μένουν αγκιστρωμένοι σε ταμπέλες όταν η στρατηγική τους μετατοπίζεται σε πιο «βαριά» περιουσιακά στοιχεία, όπως ένα Masters 1000 και μερίδιο στο ATP Media. Δεν είναι πισωγύρισμα. Είναι pivot προς ιδιοκτησία και έλεγχο.
Η μεγάλη εικόνα
Εδώ βρίσκεται το πραγματικό παιχνίδι. Ο CEO της SURJ (εταιρεία του PIF) το είπε καθαρά: ο στόχος είναι να περάσουν από την ενοικίαση δικαιωμάτων στην ιδιοκτησία assets. Στην πράξη, αυτό σημαίνει καινούρια εγκατάσταση-ναυαρχίδα (λογικά στο Ριάντ), συμμαχία με την ATP για αναδιάρθρωση καλενταριού και αύξηση του bonus pool των Masters για να «δένονται» οι κορυφαίοι. Είναι η ίδια λογική που βλέπουμε σε ποδόσφαιρο, γκολφ, F1: όταν κατέχεις την πίστα, δεν σε νοιάζει μόνο το διήμερο των αγώνων. Χτίζεις οικοσύστημα.
Ποιον ωφελεί, ποιος χάνει
Οι παίκτες βραχυπρόθεσμα κερδίζουν: μεγαλύτερα πορτοφόλια, περισσότερα appearance fees, περισσότερες ευκαιρίες εμπορικής έκθεσης. Οι διοργανωτές παραδοσιακών «μεσαίων» τουρνουά σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική πιέζονται: οι καλύτεροι ίσως φύγουν για τη Μέση Ανατολή, τα τηλεοπτικά δικαιώματα ανατιμολογούνται, τα sponsors ξαναμοιράζουν τα budgets. Η WTA, με τα Finals στη Ριάντ και τον PIF στα rankings, αποκτά σπάνια χρηματοδοτική «ανάσα», αλλά δέχεται πολιτικό κόστος από εμβληματικές φωνές όπως Έβερτ και Ναβρατίλοβα. Η ATP, από τη μεριά της, παίζει διπλό παιχνίδι: αγκαλιάζει το χρήμα, υπόσχεται όμως μικρότερο «σεζόν φινάλε» και πιο λογικό off-season. Το αν θα το πετύχει, μένει να φανεί.
Το τένις αλλάζει έδρα
Από τα 11,66 εκατ. ευρώ μιας τετραήμερης επίδειξης μέχρι το ρεκόρ των 4,53 εκατ. ευρώ στη νικήτρια των WTA Finals, οι αριθμοί δεν λένε ψέματα. Η Σαουδική Αραβία δεν «μπαίνει» στο τένις. Το ανασχεδιάζει. Αν το νέο Masters τοποθετηθεί συνετά και δώσει υπεραξία χωρίς να διαλύσει το ημερολόγιο, θα καθιερωθεί ως πυλώνας. Αν όχι, θα τραβήξει ακόμα περισσότερο παίκτες και brands μακριά από παλιές αγορές. Σε κάθε περίπτωση, το χρήμα στην έρημο δεν είναι «χόμπι».
Είναι στρατηγική με ορίζοντα ιδιοκτησίας, θεσμικής επιρροής και ελέγχου του αφηγήματος.
