Η φετινή Γενική Συνέλευση των Επιμελητηρίων στην Πάτρα εξελίχθηκε σε μία από τις πιο κρίσιμες και πολωμένες διαδικασίες στην ιστορία της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας (ΚΕΕΕ). Εκεί όπου επί δεκαετίες ο προϋπολογισμός εγκρινόταν ομόφωνα, με σαφή δείγματα θεσμικής συνοχής και ενιαίας στρατηγικής, φέτος το σκηνικό είναι τελείως διαφορετικό. Η υπερψήφιση του προϋπολογισμού για το νέο έτος βρίσκεται πραγματικά «στην κόψη του ξυραφιού», με την ισορροπία να διαμορφώνεται –σύμφωνα με πληροφορίες– στους 6 ψήφους υπέρ και 5 κατά.
Το γεγονός αυτό δημιουργεί εύλογους προβληματισμούς και εντείνει την αίσθηση ότι η Ένωση αντιμετωπίζει μία βαθιά εσωτερική κρίση. Πηγές μέσα από τον επιμελητηριακό κόσμο αναφέρουν ότι οι διαβουλεύσεις για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης έγιναν επανειλημμένα, αρκετές φορές , χωρίς ωστόσο να επιτευχθεί ουσιαστική προσέγγιση. Οι συνεχείς συναντήσεις, αντί να κατευνάσουν το κλίμα, φαίνεται πως ανέδειξαν ακόμη περισσότερο τις διαφορές και τις αντιθέσεις που έχουν αναπτυχθεί.
Η ΚΕΕΕ, ως ο κορυφαίος θεσμός του επιμελητηριακού συστήματος, στηρίζεται παραδοσιακά στη συνεννόηση, την ομοφωνία και τη συλλογικότητα. Η εικόνα αυτή όμως φέτος έχει ραγίσει. Η οριακή πλειοψηφία υπέρ του προϋπολογισμού δεν είναι απλώς αριθμητικό δεδομένο· είναι ένδειξη ότι μια σημαντική μερίδα των μελών δεν αισθάνεται ότι εκφράζεται από τη σημερινή διοικητική γραμμή.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρόεδρος της Ένωσης, Γιάννης Βουτσινάς, βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής. Σύμφωνα με απόψεις που διατυπώνονται στο παρασκήνιο, αρκετά μέλη θεωρούν ότι η διοίκησή του δεν κατάφερε να διασφαλίσει την απαραίτητη συνοχή, ούτε να οικοδομήσει τις συναινέσεις που απαιτούνται για έναν οργανισμό αυτού του κύρους. Η αίσθηση ότι «ο πρόεδρος έχει χάσει τον έλεγχο» στις διαδικασίες και στη διαχείριση των εσωτερικών ισορροπιών εκφράζεται ολοένα και εντονότερα, πάντα όμως ως εκτίμηση όσων παρακολουθούν εκ των έσω τις εξελίξεις.
Η ΚΕΕΕ δεν είναι απλώς μια διοικητική δομή. Αποτελεί τον θεσμικό εκπρόσωπο της ελληνικής επιχειρηματικότητας και τη φωνή των επιμελητηρίων απέναντι στο κράτος, στα υπουργεία και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Κάθε κρίση στο εσωτερικό της δεν έχει μόνο οργανωτική διάσταση· μπορεί να επηρεάσει την αξιοπιστία, τη διεκδικητική της δύναμη και την ικανότητά της να παρεμβαίνει αποτελεσματικά σε κρίσιμες πολιτικές και οικονομικές συζητήσεις.
Η οριακή στάση απέναντι στον προϋπολογισμό αποκαλύπτει ότι υπάρχουν βαθύτερες διαφωνίες για τη στρατηγική, τις προτεραιότητες και το μοντέλο διοίκησης που ακολουθείται. Για πολλούς, αυτή η συζήτηση ξεπερνά τα στενά όρια ενός οικονομικού πλάνου και αγγίζει τον ίδιο τον πυρήνα της λειτουργίας της Ένωσης.
Το επόμενο διάστημα θα φανεί αν αυτή η κρίση θα αποδειχθεί προσωρινή ή αν αποτελεί την αρχή μιας βαθύτερης αναδιάταξης στον επιμελητηριακό χάρτη. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η εικόνα που παρουσιάζεται αποτελεί καμπανάκι για την ανάγκη επαναπροσδιορισμού, συνεννόησης και, πάνω από όλα, ενότητας.
Πηγή: https://thefaq.gr/keee-o-proedros-g-voutsinas-odigei-tin-enosi-apo-tin-omofonia-stin-polosi/
