Ανακοίνωση εξέδωσε ο σύλλογος εργαζομένων του νοσοκομείου «Μεταξά», καταγγέλλοντας «υποστελέχωση» στο νοσοκομείο.
Η παράσταση διαμαρτυρίας στο γραφείο της διοίκησης και η νέα συνάντηση του συλλόγου εργαζομένων με τον Διοικητή, παρουσία αρκετών συναδέλφων, ανέδειξε για άλλη μια φορά την διαφορετική ματιά Διοίκησης και εργαζομένων στα ζητήματα που μας απασχολούν στο χώρο δουλειάς.
Πέρα από την αβεβαιότητα που αναδείχθηκε για τη στελέχωση του νοσοκομείου, ακόμη και με τα άτομα που το Υπουργείο Υγείας είχε τάξει όλο έπαρση (61 άτομα νοσηλευτικό προσωπικό με διαδικασίες fasttrack), τέθηκε για άλλη μια φορά από τη Διοίκηση το θέμα της μη πληρότητας των κλινικών, «έτσι όπως τα νούμερα δείχνουν»! Τα νούμερα δεν δείχνουν, όμως, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των συνθηκών εργασίας μας. Επειδή οι περισσότεροι από τους εργαζόμενους του νοσοκομείου έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον μια εικοσαετία προσφοράς στο νοσοκομείο, έχουν δει συναδέλφους τους να συνταξιοδοτούνται χωρίς να αντικαθίστανται, συναδέλφους τους να παραιτούνται λόγω των εξαντλητικών συνθηκών δουλειάς χωρίς να αντικαθίστανται, συναδέλφους τους να ασθενούν συχνά και να μην μπορούν να δουλέψουν, συμβασιούχους να βιώνουν μια συνεχή εργασιακή ανασφάλεια, εργολαβικούς να έρχονται και να φεύγουν. Προσπαθούμε εδώ και χρόνια να κρατήσουμε όρθιο ένα νοσοκομείο που συρρικνώνεται ήδη από την εποχή των μνημονίων με τις συγχωνεύσεις κλινικών και τη διακοπή προσλήψεων στις κενές θέσεις που δημιουργούνταν από τις αποχωρήσεις προσωπικού. Από τότε έχουμε μπει σε ένα φαύλο κύκλο που έχει οδηγήσει στην τραγική σημερινή υποστελέχωση όλων των υπηρεσιών (άνω των 180 τα κενά στη νοσηλευτική, άνω των 40 σε παραϊατρικό προσωπικό, άνω των 40 και στη διοικητική υπηρεσία), ενώ στην περίπτωση της τεχνικής υπηρεσίας, η επισφάλεια που δημιουργείται από την τραγική έλλειψη μόνιμων τεχνικών (ηλεκτρολόγων, ψυκτικών, θερμαστών) έχει οδηγήσει στην πολύ βολική «λύση» των ιδιωτικών συνεργείων που έρχονται να καρπωθούν άλλο ένα κομμάτι του δημοσίου νοσοκομείου, μετά την καθαριότητα, τη σίτιση και τη φύλαξη.
Την ίδια στιγμή οι ανακαινίσεις πάνε σύννεφο! Και είναι μια κάποια λύση, όπως ομολογεί η Διοίκηση, και για το θέμα της υποστελέχωσης, αφού καθώς κλείνουμε έναν όροφο για να τον ανακαινίσουμε, μετακινούμε το προσωπικό των κλινικών που φιλοξενούσε σε έναν άλλο όροφο για να συμπληρώσει τα κενά και στη συνέχεια ψάχνουμε να βρούμε μια νέα ανακαίνιση για να κάνουμε το ίδιο και… φτου και από την αρχή!
Είναι αναγκαίο βέβαια να γίνουν εργασίες συντήρησης, όχι ως δώρο ενός Ταμείου Ανάκαμψης που χρηματοδοτείται από τη δική μας φορολογία, αλλά ως συστηματική διαδικασία με πρόγραμμα σε ένα κτήριο που έχει ξεπεράσει τα 50 χρόνια ζωής! Εκατομμύρια λεφτά δίνονται σε ιδιώτες για αυτές τις ανακαινίσεις τα οποία πάνε στράφι στα μάτια τα δικά μας και των ασθενών, όταν μετά από αυτές συνεχίζουν να υπάρχουν διαρροές νερού και πλημμύρες σε δωμάτια εξωτερικών ιατρείων, σε χώρους χειρουργείων, σε διαδρόμους κλινικών, η δυσοσμία είναι συχνό φαινόμενο στους θαλάμους πολλών κλινικών, πόρτες δεν κλειδώνουν και ντουλάπια πέφτουν! Χαρακτηριστικές είναι οι εικόνες από τις πρόσφατες πλημμύρες 7ου και 6ου ορόφου (και οι δύο πρόσφατα ανακαινισμένοι όροφοι) μετά και την νεροποντή της προηγούμενης εβδομάδας!
Όταν, λοιπόν, κλινικές ανακαινίζονται και νέα μηχανήματα τοποθετούνται (όπως π.χ. αυτό για τη μέτρηση οστικής πυκνότητας), τότε πως η Διοίκηση και το Υπουργείο εξηγούν το γεγονός ότι μια 22χρονη ογκολογική ασθενής που είχε υποβληθεί σε μεγάλο χειρουργείο και εμφάνισε επιπλοκές χρειάστηκε να μεταφερθεί μεταμεσονύχτια στο Θριάσιο νοσοκομείο για διενέργεια επείγουσας αξονικής τομογραφίας, διότι δεν προβλέπεται σε μέρα μη εφημερίας η παρουσία τεχνολόγου εκείνη την ώρα? Την ίδια στιγμή που στον όροφο που φιλοξενούνταν η συγκεκριμένη ασθενής υπήρχε 1 νοσηλεύτρια για να περιθάλψει 25 ασθενείς (χειρουργημένους και φιλοξενίες παθολογικών κλινικών) με κάποιους από αυτούς να είναι βαριά περιστατικά. Βέβαια η μονοβάρδια τη νύχτα είναι πλέον δεδομένη και αρκετά συνήθης και στις απογευματινές βάρδιες σε αρκετές κλινικές!
Ο ρόλος ενός νοσοκομείου είναι να στέκει πανέτοιμο, επαρκώς στελεχωμένο και με όλα τα απαραίτητα μέσα, για να αντιμετωπίσει τα επείγοντα περιστατικά οποιαδήποτε στιγμή τύχει. Αν αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για επάρκεια, για ασφάλεια, για εκσυγχρονισμό στη υγεία! Απλά κοροϊδευόμαστε!
Φτάνει πια η διαστρέβλωση της τραγικής πραγματικότητας που βιώνουμε! Ο πετσοκομμένος προϋπολογισμός του νοσοκομείου (από τα 14,5 εκατ. που ζητήθηκαν, με βάση τις ανάγκες και τον προγραμματισμό του Γραφείου Προμηθειών, μας δόθηκαν 9 εκατ.) άλλα μας δείχνει για το που οδηγούμαστε!
Δύο κόσμοι αναδεικνύονται στο νοσοκομείο. Αυτός που τραβάει όλη τη δουλειά με συνθήκες γαλέρας και αυτός της φιέστας, των εγκαινίων, της φωτογραφίας και της συγκάλυψης των πραγματικών συνθηκών!
Μια φωτογραφία, λοιπόν, στον/στην συνάδελφο/-ισσα της νοσηλευτικής υπηρεσίας που στη βραδινή βάρδια δεν σταμάτησε ούτε για να πιει νερό και που έπρεπε να χειριστεί επείγοντα περιστατικά παραμερίζοντας την κούρασή του/της και την ψυχολογική φθορά των εξοντωτικών συνθηκών εργασίας.
Μια φωτογραφία στον/στην συνάδελφο/-ισσα της διοικητικής υπηρεσίας που σε συνθήκες μεγάλης υποστελέχωσης παλεύει να προλάβει προθεσμίες συναντώντας ακόμη περισσότερα εμπόδια στην καθημερινότητα της δουλειάς από τις ξαφνικές πρωτοβουλίες-επιφοιτήσεις της εκάστοτε διοίκησης.
Μια φωτογραφία στον/στην συνάδελφο/-ισσα της τεχνικής υπηρεσίας που παλεύει σε ένα κτήριο με τα χίλια μύρια προβλήματα ως αποτέλεσμα της επίδρασης του χρόνου και όσων αυτός αφήνει πάνω στις κτηριακές υποδομές όταν αυτές δεν συντηρούνται συστηματικά.
Μια φωτογραφία στον/στην συνάδελφο/-ισσα των ιδιωτικών συνεργείων που με πενιχρούς μισθούς και χωρίς το απαραίτητο προσωπικό εξαντλείται στις βάρδιες για να πλουτίζουν οι εργολάβοι.
Μια φωτογραφία στον ασθενή και στον συνοδό του που βλέπουν στο διάδρομο μία νοσηλεύτρια και ένα γιατρό να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους ένα σωρό περιστατικά.
Μια φωτογραφία στον γιατρό που πρέπει να χειριστεί τα δύσκολα ογκολογικά περιστατικά διάσπαρτα στις κλινικές του νοσοκομείου μόνος του.
Μια φωτογραφία στα αναρίθμητα κτηριακά προβλήματα!
Απαιτούμε:
· Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων και μονιμοποίηση των συμβασιούχων συναδέλφων.
· Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.
· Αύξηση του προϋπολογισμού για την Υγεία.
· Αποκλειστικά Δημόσια Δωρεάν Υγεία για όλους.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Η Πρόεδρος Η Γραμματέας
Εύα Πολύζου Ελπίδα Παπαδοπούλου
